Objawy udaru mózgu to nagłe zaburzenia czucia występujące po jednej stronie ciała lub drętwienie połowy ciała (123rf.com) Udar mózgu to jedna z chorób, które potrafią znacznie zdestabilizować ludzkie życie. Dlatego też jest to jedna z najbardziej groźnych chorób. Jeżeli objawy udaru są właściwie rozpoznane, wówczas Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników. Poniżej znajdziesz do nich odnośniki: Powikłania po uderzeniu w głowę – odpowiada Dr n. med. Maria Magdalena Wysocka-Bąkowska Udar jest sytuacją, w której dochodzi do nagłego upośledzenia krążenia krwi w obrębie mózgu. Może powstawać w dwojaki sposób. Udar mózgu może być bowiem spowodowany zahamowaniem dopływu krwi do mózgu lub wylewem krwi do tego organu. Mówi się wówczas o udarze niedokrwiennym lub krwotocznym. W obu przypadkach konsekwencją przebycia tej dolegliwości może być nabyta Występowanie objawów neurologicznych spowodowanych zaburzonym dopływem krwi do mózgu, które ustępują samoistnie w przeciągu 24 godzin określa się jako przemijający atak niedokrwienny (z ang. transient ischemic attack - TIA). Jeżeli objawy nie ustępują w ciągu 24 godzin, lub nie znikają całkowicie u chorego rozpoznaje się udar Co gorsze wylew czy udar? Replied by: Alicja On 2023-07-13 Dzień dobry, wylew to rodzaj udaru, a konkretnie tak jest nazywany udar krwotoczny. Dochodzi do niego, gdy następuje pęknięcie naczynia zaopatrującego mózg w krew i w rezultacie, dochodzi do wylewu krwi do mózgu. Udar i wylew są poważnymi chorobami, które mogą mieć długotrwałe skutki dla zdrowia i samopoczucia. Wsparcie i rehabilitacja są niezbędne, aby pomóc osobom po udarze i wylewie w powrocie do zdrowia i normalnego życia. Rehabilitacja jest ważnym elementem wsparcia dla osób po udarze i wylewie. Może obejmować zarówno fizyczne, jak Wylew a udar – czy to te same pojęcia? Wylew i udar to pojęcia, które nie mogą być używane zamiennie, chyba że doprecyzujemy, z jakim typem udaru mamy do czynienia. Udar krwotoczny stanowi ok. 20% udarów ośrodkowego układu nerwowego. Dlatego też, jeśli używamy pojęcia wylew w kontekście udaru krwotocznego, nie jest to błąd. FQLVih. fot. Fotolia Uważaj na upały Wysoka temperatura to wciąż lekceważona przez ludzi przyczyna wielu dolegliwości, a nawet zgonów. Według raportu Światowej Organizacji Meteorologicznej w latach 2000-2010 najwięcej zgonów nastąpiło na skutek fali upałów, które nawiedziły nasz kontynent. Najbardziej morderczy okres to rok 2003, kiedy to w Europie w wyniku udarów cieplnych zginęło ok. 35 tys. osób. Z kolei amerykańska instytucja zajmująca się środowiskiem, Earth Policy Institute, podaje, że liczba ofiar mogła sięgnąć nawet 52 tysięcy. Podobne upały nie miały miejsca w Europie w ciągu ostatnich 500 lat. Udar cieplny czy słoneczny? Udar cieplny, inaczej porażenie cieplne, to efekt przegrzania organizmu. Z kolei udar słoneczny to węższe pojęcie, które dotyczy ściśle przegrzania na skutek zbyt długiego przebywania na słońcu. Promienie słoneczne padające na skórę głowy powodują przekrwienie mózgu i opon mózgowych. Intensywne słońce doprowadza do zaburzeń mechanizmów ośrodka termoregulacji, zaburzeń gospodarki elektrolitowej i odwodnienia organizmu. Udar słoneczny może nas zaatakować podczas np. zbyt długiego plażowania, zaś cieplny podczas przebywania w dusznym aucie, które stoi w korku. Do głównych objawów udaru cieplnego należą: wzmożona potliwość, nudności, osłabienie organizmu, rumieńce na twarzy (w ciężkim przypadku bladość), niestabilny chód, bełkotliwa mowa, mroczki przed oczami, czasem utrata przytomności. Udar słoneczny obejmuje te objawy, natomiast dodatkowo u chorego występują: intensywny ból i zawroty głowy, gorączka, drgawki, przyśpieszone tętno, zwiotczenie mięśni, nienaturalnie sucha skóra, ogólne rozbicie psychiczne. Jak pomóc w przypadku udaru? - W razie zaobserwowania objawów udaru słonecznego powinniśmy usiąść w cieniu i podać chłodne napoje (bezalkoholowe). Jeśli stan chorego nie poprawia się lub wręcz pogarsza, np. chory traci przytomność, to nie podawajmy napoju, ale starajmy się ochłodzić jego ciało kostkami lodu lub strumieniem wody. Ułóżmy go w pozycji bocznej i wezwijmy pomoc medyczną – mówi dr n. med. Gabriela Kłodowska-Duda, neurolog z Neuro-Care w Katowicach. Na szczęście ryzyko udaru cieplnego oraz udaru słonecznego można znacznie zmniejszyć, unikając sytuacji, które powodują przegrzanie i nasłonecznienie oraz nawadniając regularnie organizm. Szczególnie powinni uważać ludzie osłabieni, w podeszłym wieku oraz dzieci. Oznak porażenia cieplnego nie powinno się lekceważyć tym bardziej, że niektóre z nich mogą przypominać objawy wylewu krwi do mózgu. Udar mózgu – czym jest? Udar mózgu jest niezwykle groźnym schorzeniem na tle neurologicznym. W tym przypadku jego powstanie jest znacznie bardziej skomplikowane niż w przypadku udaru słonecznego, wywoływanego przez wysoką temperaturę, której możemy unikać. Ponad 80% udarów to udary niedokrwienne. Mają one taki sam mechanizm powstawania jak zawał serca – skurcz lub zator naczynia powoduje niedokrwienie i niedotlenienie tkanek. Pozostałe to udary krwotoczne (wywołane wylewem krwi do mózgu, stąd potoczna nazwa wylew). Te ostatnie w swoim przebiegu często przypominają inne jednostki chorobowe, choćby udar słoneczny. Jak dochodzi do udaru krwotocznego? Powoduje go wylew krwi do mózgu. Udary krwotoczne dzielimy na krwotoki śródmózgowe i podpajęczynówkowe. Mogą do nich doprowadzić głównie: pęknięcie tętniaka lub osłabionej ściany naczynia (np. przy długotrwałym, nieleczonym nadciśnieniu), skazy krwotoczne, choroby zapalne tętnic i żył, miażdżyca, zaburzenia krzepnięcia krwi, guzy mózgu czy urazy głowy. Narażone są także osoby nadużywające alkohol, palacze i osoby w podeszłym wieku. Jak rozpoznać udar mózgu? Do najczęstszych objawów udarów krwotocznych należą: ostry ból głowy, nudności, wymioty, osłabienie, utrata przytomności, zaburzenia chodu, mowy, widzenia, podwyższone tętno, napad padaczkowy, trudności z oddychaniem, zaburzenia świadomości, majaczenie, dezorientacja, sztywność karku. Należy pamiętać, że nie wszystkie te objawy muszą mieć miejsce, aby można było mówić o wystąpieniu wylewu. Udar jest trzecią w kolejności przyczyną zgonów. Każdego roku choroba ta kończy się śmiercią dla 30 tysięcy Polaków, zaś 40 tysięcy z nas doznaje udaru, na skutek którego zmiany w mózgu są często nieodwracalne. Udar atakuje nie tylko seniorów, ale dotyczy też coraz młodszego pokolenia. Udar krwotoczny w przeciwieństwie do (na ogół) niegroźnego udaru cieplnego najczęściej jest o wiele bardziej powszechny, a także bardziej inwazyjny. Może mu towarzyszyć utrata przytomności, czasem następstwa tj. śpiączka, inwalidztwo, a także zagrożenie życia. Możliwości całkowitego wyleczenia pacjenta bywają niewielkie i stanowią niemałe wyzwanie dla neurologów, nawet tych z wieloletnią praktyką lekarską. Nie zawsze choremu udaje się wrócić do normalnego funkcjonowania, może mieć trudności z mówieniem, poruszaniem się, pamięcią. Mimo wszystko wylew mózgu to nie wyrok. Wszystko zależy od rodzaju i rozległości udaru, indywidualnych cech pacjenta, a także od postępowania procesu rehabilitacji, współpracy z neurologami i logopedami. Jeśli zauważasz niepokojące objawy tj. przeszywający ból głowy, zaburzenia widzenia, opadnięcie powieki lub kącika ust – nie lekceważ ich. W udarze istotny jest czas. Natychmiast wezwij pogotowie lub udaj się do szpitala, posiadającego specjalistyczny oddział udarowy. We właściwym postępowaniu pomoże nam podstawowa wiedza na temat objawów konkretnej choroby, ale nic nie zastąpi fachowej diagnozy. Czy udar krwotoczny mózgu można pomylić z udarem cieplnym? Tak, laik może mieć trudności z zakwalifikowaniem objawów chorobowych, szczególnie, że czasem są podobne. Wątpliwości nie powinien mieć natomiast lekarz, szczególnie po przeprowadzeniu wywiadu lekarskiego (o ile pacjent jest przytomny) i badań diagnostycznych (np. tomografia komputerowa, rezonans magnetyczny). - Niektóre objawy udaru mózgu, konkretnie udaru krwotocznego (wylewu), mogą być zbieżne choćby z udarem cieplnym czy słonecznym, który w aktualnych warunkach pogodowych nie jest rzadkością. Obie choroby mogą czasem dawać podobne odczucia, tj. intensywny ból głowy, osłabienie, wymioty, drgawki, czasem utrata przytomności, zaburzenia świadomości, trudności z oddychaniem. W zależności jaki obszar mózgu wylew uszkodził, mogą mu również towarzyszyć zaburzenia chodu, mowy, widzenia, które występują również w udarze słonecznym – wymienia dr Duda. Z pewnością samodzielnie trudno rozpoznać przyczyny złego samopoczucia, choć np. wystąpienie udaru cieplnego można uprawdopodobnić poprzez świadomość wcześniejszego intensywnego przegrzania organizmu (np. od słońca, szczególnie podczas letnich miesięcy). Udar cieplny to zazwyczaj łagodniejsze, przemijające schorzenie, po którego wyleczeniu człowiek może wrócić w pełni do zdrowia. Naszym postępowaniem, choćby unikaniem intensywnego słońca, możemy do niego nie dopuścić. W przypadku udaru mózgu także istotna jest profilaktyka, ale nawet ona czasem nie uchroni przed tym poważnym schorzeniem. Prognozy po wylewie mózgu także nie są już tak optymistyczne. Źródło: materiały prasowe Neuro-Care/mn Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem! Udar mózgu i wylew krwi do mózgu - w mowie potocznej często używamy tych określeń zamiennie. Czy udar i wylew to takie same choroby? Wyjaśniamy wątpliwości. Udar to nagłe wystąpienie zaburzenia czynności mózgu powstałe w wyniku zaburzenia krążenia krwi. Przyczyną udaru może być wylew, ale jest to jeden z dwóch rodzajów zaburzenia krążenia prowadzących do udaru. Udar może być bowiem krwotoczny, czyli wywołany wylewem krwi do mózgu w wyniku pęknięcia naczynia tętniczego (wylew), lub niedokrwienny, wywołany zatrzymaniem dopływu krwi do mózgu w wyniku zamknięcia lub zwężenia naczynia (potocznie zwany zawałem mózgu). Udar mózgu potocznie nazywany jest wylewem, ale tylko ok. 20 procent udarów spowodowanych jest krwotokiem, czyli wylewem krwi do mózgu. Pozostałe 80 proc. udarów nie ma z wylewem nic wspólnego. Źródło: Endometrioza to przewlekła choroba związana ze stanem zapalnym, który nasila zagrożenie incydentami sercowymi. Rośnie także ryzyko udaru mózgu, który u pań z endometriozą występuje zdecydowanie częściej. Sprawdź, jakie czynniki dodatkowo zwiększają możliwość wystąpienia udaru u kobiet z tym treściEndometrioza źródłem chronicznego stanu zapalnegoKobiety z endometriozą częściej mają udary, a na ryzyko ich wystąpienia wpływa metoda leczenia Co jeszcze sprzyja wystąpieniu udaru?Gdy leczenie to konieczność Endometrioza źródłem chronicznego stanu zapalnegoKobiety z historią endometriozy są bardziej narażone na wystąpienie udaru mózgu niż te, które nigdy nie cierpiały na tę chroniczną chorobę zapalną – to wnioski z dużego badania Uniwersytetu Arizony w Tucson, które opisano na łamach pisma „Stroke”, wydawanego przez Amerykańskie Towarzystwo Udarowe. Endometrioza to choroba polegająca na nieprawidłowym wzroście tkanki podobnej do endometrium (wyściółka macicy) w innych częściach jamy brzucha. Szacuje się, że zarówno na świecie, jak i w Polsce cierpi na nią średnio co 10. kobieta w wieku patologiczne ogniska tkanki endometrium podlegają takim samym procesom co endometrium, regularnie krwawią i powodują stan zapalny, który często rozszerza się dalej. Choć nie musi być nasilony, występuje przewlekle i wyrządza postępujące szkody w organizmie. To właśnie z jego powodu kobiety z tym schorzeniem częściej mają nadmierny poziom cholesterolu we krwi i wysokie ciśnienie tętnicze, a także częściej doznają zawału serca niż te zdrowe. Teraz okazuje się, że zwiększone ryzyko dotyczy także udaru mózgu. Przeczytaj także:Endometrioza – są nowe wytyczne w diagnostyce i leczeniu. Poznaj rekomendacje ESHRE!Endometrioza. To warto wiedziećKobiety z endometriozą częściej mają udary, a na ryzyko ich wystąpienia wpływa metoda leczenia Naukowcy postanowili ustalić, jak często u kobiet z historią endometriozy występuje niedokrwienny udar mózgu (spowodowany zablokowaniem jej dopływu przez skrzepy krwi) oraz udar krwotoczny, czyli wylew krwi do mózgu z powodu pęknięcia naczynia krwionośnego. Analizę oparto na słynnym badaniu pielęgniarek „Nurses' Health Study II”. Wzięło w nim udział ponad 112 tys. pracownic medycznych z 14 amerykańskich stanów w latach 1989-2017. Na początku prac kobiety były w wieku od 25 do 42 lat. Z tej grupy 5244 osoby, u których potwierdzono endometriozę metodą laparoskopową, a do porównania wybrano grupę 106 812 kobiet bez takiej uzupełniane co dwa lata zanalizowano z uwzględnieniem dodatkowych czynników, takich jak: spożycie alkoholu, aktualny wskaźnik BMI, cykl miesięczny podczas dojrzewania, aktualne przyjmowanie antykoncepcji lub hormonalnej terapii zastępczej (HTZ), historia palenia tytoniu, dieta, poziom aktywności fizycznej, sięganie po kwas acetylosalicylowy, a także pochodzenie etniczne i jeszcze sprzyja wystąpieniu udaru?Dodatkowo badacze sprawdzili, czy związek między endometriozą i podwyższonym prawdopodobieństwem wystąpienia udaru może być wyjaśniony przez inne czynniki pośredniczące, takie jak: wysokie ciśnienie krwi, wysoki poziom cholesterolu we krwi, histerektomia (usunięcie macicy), owariektomia (usunięcie jajników) i pomenopauzalna terapia okresie 28-letniej obserwacji badacze zidentyfikowali wśród uczestniczek badania 893 przypadki udaru, przy czym:ryzyko wystąpienia udaru wśród kobiet z endometriozą było o 34% wyższe niż u kobiet bez tej nieuleczalnej choroby, największe zagrożenie udarem dotyczyło kobiet z endometriozą, poddanych zabiegowi wycięcia macicy lub jajników – do udaru dochodziło u nich o 39 % częściej, zagrożenie udarem było o 16% większe wśród kobiet z chorobą, które stosowały terapię hormonalną po menopauzie, nie wykazano natomiast, by na związek między endometriozą a udarem wpływały czynniki takie, jak: wiek, historia niepłodności, BMI czy fakt przechodzenia menopauzy. Dowiedz się na temat:Cichy udar to podstępny zabójca. Rzadko daje objawy, ale trzeba je znać! Oto oneCzym jest udar po przebudzeniu i jakie są objawy „wake-up stroke”?Gdy leczenie to koniecznośćChociaż zabiegi stosowane w leczeniu endometriozy zwiększają zagrożenie udarem, bywają takie sytuacje, gdy wycięcie macicy i/lub jajników jest najlepszą opcją dla pacjentki. Autorzy badania podkreślają jednak, że kobiety powinny być świadome potencjalnego zagrożenie związanego z procedurą. Podkreślają także, że większe ryzyko udaru dotyczy kobiet, u których macica została usunięta z innych powodów niż endometrioza. Wyniki badania nie sugerują przy tym, że endometrioza prowadzi do udaru. Wskazują natomiast na zwiększone ryzyko, które u kobiet jest i tak relatywnie niskie względem mężczyzn. Choć analiza ma pewne ograniczenia, np. nie różnicuje typów udaru, ani czasu ich wystąpienia, płynie z niej ważny wniosek. W przypadku endometriozy, a zwłaszcza historii jej chirurgicznego leczenia, lekarze powinni analizować stan kobiecego zdrowia nie tylko pod względem występowania objawów ginekologicznych, takich jak ból i niepłodność, ale również pod kątem kwestii Laparoscopically Confirmed Endometriosis and Risk of Incident Stroke: A Prospective Cohort Study StrokePolecamy również:Objawy endometriozy łatwo pomylić z infekcją intymną. Na co zwrócić uwagę?Bolesne miesiączki mogą być objawem endometriozy. Pomogą ćwiczenia i fizjoterapiaMiej ciśnienie pod kontroląMateriały promocyjne partnera Dodaj firmę Autopromocja Czytanie lektora: Istnieją dwa rodzaje udarów - niedokrwienny oraz krwotoczny - wylew. Do udaru niedokrwiennego może dojść, jeśli nastąpi niedotlenienie pewnej części mózgu z powodu zamknięcia naczynia krwionośnego. Wylew z kolei oznacza pęknięcie naczynia w mózgu. Przyczyną może być wysokie nadciśnienie tętnicze lub tętniak naczynia krwionośnego. Gdy wylew jest rozległy, wymaga wtedy leczenia operacyjnego. Jeśli jest niewielki, tzn. krew znajduje się w niewielkiej części mózgu, operacja zazwyczaj nie jest potrzebna, a krew po jakimś czasie wchłania się samoistnie. Udar niedokrwienny i udar krwotoczny powodują, że giną komórki mózgowe w miejscu, gdzie doszło do niedokrwienia lub krwotoku (wylewu). Często udar niedokrwienny poprzedzają zawroty głowy oraz ból. Przeważnie towarzyszy im przejściowy niedowład rąk lub nóg, trudności w mówieniu. Jeżeli zakrzep utworzył się w naczyniu mózgowym zmienionym przez miażdżycę, objawy udaru niedokrwiennego mogą narastać szybko lub stopniowo w ciągu kilku godzin, a nawet dni. Jeśli zaś udar został spowodowany przez zator, gdy oderwany skrzep niesiony z prądem krwi zaczopował tętnicę mózgową, wówczas wstępnych objawów prawie nie ma. Udar mózgu wykrywany jest na podstawie badania neurologicznego, badania obrazowego głowy oraz na podstawie objawów klinicznych. Od tego, czy udar jest krwotoczny, czy niedokrwienny zależy, jak będzie przebiegało dalsze leczenie. Jeżeli tomografia komputerowa wykryła niedokrwienny udar mózgu, pacjent może zostać poddany leczeniu trombolitycznemu. Leki, które otrzymuje chory mają rozpuścić powstały krzep i przywrócić krążenie krwi w tętnicach mózgowych. Wylew jest poprzedzany silnym, piorunującym bólem głowy, wymiotami i drgawkami. Ponad połowa chorych traci przytomność. W większości takich udarów dochodzi do obrzęku mózgu. Może dojść do zatrzymania krążenia. Ponieważ w mózgu znajdują się ośrodki kierujące układem ruchu oraz mowy, uszkodzenie któregoś z tych ośrodków może spowodować niedowład czy paraliż rąk, nóg albo kłopoty z wypowiadaniem słów. Jeżeli udar dotknął prawej półkuli, zaburzenia ruchu czy czucia pojawiają się po lewej stronie ciała i na odwrót. Pojawiają się zaniki pamięci. Powrót do zdrowia po wylewie trwa bardzo długo i jest zazwyczaj bardzo trudny. Diagnostyka jest identyczna jak w przypadku udaru niedokrwiennego. Na podstawie samego obrazu klinicznego specjalista nie jest w stanie stwierdzić, z którym rodzajem udaru ma do czynienia, dlatego niezbędne jest wykonanie badań dodatkowych. Podstawowymi narzędziami diagnostycznymi są badania neuroobrazowe np. tomografia komputerowa lub rezonans magnetyczny, które uwidaczniają wynaczynioną do mózgu krew. Rehabilitacja pacjenta powinna być rozpoczęta możliwie jak najszybciej. Na początku w szpitalu, potem zaś pod opieką domowników i osób zajmujących się profesjonalnie rehabilitacją. Cała rehabilitacja jest bardzo długa i męcząca. W takim przypadku najlepiej jest poddać się leczeniu przez wykwalifikowanego rehabilitanta, który wprowadzi do leczenia tzw. rehabilitację poudarową, neurologiczną (prądy interferencyjne – Nemecka lub INTERDYN - prądy średniej częstotliwości, które działają przeciwbólowo, stymulująco i tonizująco, a także regulują zaburzenia układu nerwowego). neurolog neurochirurgia wewnatrznaczyniowa neuroradiologia zabiegowa neurochirurg rehabilitacja tomografia komputerowa Tagi: udar, wylew, udar niedokrwienny POWRÓT *Wszystkie artykuły medyczne prezentowane na stronie są zgodne z wiedzą medyczną, ale żaden nie może być traktowany jako diagnoza lekarska, lecz wyłącznie jako materiał edukacyjny. W przypadku zaobserwowania u siebie niepokojących objawów należy skonsultować się z lekarzem. Czy artykuł był pomocny? Prosimy o ocenę. Wstajesz rano zmęczony i bez sił? Być może na twoje samopoczucie ma wpływ wieczorna dieta. Dowiedz się, co jeść, a czego nie jeść na kolację. To, co jemy, ma nie tylko wpływ na nasze zdrowie, ale i samopoczucie. Jednak liczy się nie tylko to, co spożywamy, ale i o jakiej porze. Okazuje się, że niektóre produkty należy jeść do południa, a inne zalecane są do zjedzenia kilka godzin przed snem. Te ostatnie mają dobroczynny wpływ na nasz organizm, np. zawierają składniki odżywcze, które wpływają na układ nerwowy. Działają one wyciszająco, uspokajająco, co przekłada się na zdrowszy, dłuższy sen i lepsze samopoczucie rano, po jeść kolację?Zanim przejdziemy do kwestii, co jeść wieczorem przed snem, przypomnijmy kilka ważnych zasad: Ostatni posiłek najlepiej zjeść na 3-4 godziny przed snem. Dzięki temu nie pójdziemy spać głodni (mogłoby to skutkować nocnym podjadaniem), a poza tym nie będziemy przejedzeni, bo organizm zdąży strawić zjedzony posiłek. Posiłki spożywane przed snem powinny być lekkostrawne. To ważne, bo metabolizm wieczorem zwalnia, a niestrawione resztki jedzenia mogą zalegać w jelitach, fermentować i prowadzić do nieprzyjemnych problemów, a nawet poważnych chorób. Wybierając produkty na kolację, warto brać pod uwagę te, które zawierają tryptofan – jest to aminokwas, który wspiera produkcję melatoniny – hormonu odpowiedzialnego za rytm dobowy organizmu, w tym również za sen. Związek ten zawierają jaja, pestki dyni, banany oraz orzechy. Istotna jest też zawartość błonnika w diecie, ponieważ dzięki niemu faza głębokiego snu trwa dłużej. Co jeść na kolację, by rano nie mieć problemów ze wstawaniem?Poniżej lista polecanych produktów do spożywania przed snem przygotowana przez serwis Kuchnia Wirtualna Polska. Orzechy pistacjowe – pistacje są nie tylko smaczne, ale również korzystne dla naszego zdrowia. Zawierają wiele cennych dla zdrowia witamin, te z grupy B, które mają dobroczynny wpływ na działanie układu nerwowego. Czarny ryż – ten produkt ma bardzo wiele cennych dla zdrowia składników odżywczych, duże ilości błonnika pokarmowego (dzięki niemu faza głębokiego snu trwa dłużej), witamin z grupy B, a także żelaza i magnezu. Dzięki tym składnikom organizm lepiej wypoczywa podczas snu, co przekłada się na lepsze samopoczucie rano, bo przebudzeniu. Jajko – zawiera ono bardzo dużo tryptofanu – aminokwasu, który wspiera produkcję melatoniny, poza tym można w nim znaleźć duże ilości witamin z grupy B, kobalaminy (B12) niezbędnej do prawidłowego funkcjonowania układu nerwowego. Jej niedobory często przejawiają się kłopotami ze snem, chronicznym zmęczeniem, pogorszeniem nastroju. Czarna porzeczka oraz jagody goji – owoce te zawierają spore ilości witaminy C, która wzmacnia nie tylko odporność, ale również zmniejsza uczucie zmęczenia. Otręby pszenne – stanowią one bogate źródło błonnika pokarmowego, a także witamin z grupy B, w tym kwasu pantotenowego (witamina B5) uczestniczącego w syntezie licznych hormonów i neuroprzekaźników, które wpływają na układ nerwowy, a ich odpowiedni poziom zapewnia zdrowy sen i ułatwia poranne wstawanie z łóżka. Kakao – kakao zawiera duże ilości magnezu i wapnia, dzięki tym składnikom pomaga złagodzić objawy zmęczenia, osłabienia. Oczywiście lista produktów, które warto jeść na kolację, jest znacznie dłuższa. Czego nie powinniśmy jeść przed snem?Na liście produktów, których lepiej unikać przed snem znalazły się: słodycze, które zawierają ogromne ilości węglowodanów, które sprawiają, że o wiele częściej wybudzamy się w nocy i podjadamy; fast food, które zawierają szkodliwe dla zdrowia tłuszcze, są ciężkostrawne, przyczyniają się do refluksu i uczucia zgagi, a także zaburzają cykl snu; pikantne dania – są one, podobnie jak fast foody, ciężkostrawne, a nasz metabolizm wieczorem zwalnia i przez to wolniej trawi spożyte pokarmy; dania wysokobiałkowe – białko zwierzęce długo się trawi; owoce – niestety zawierają one duże ilości fruktozy, którą trudniej naszemu organizmowi stracić wieczorem, gdy metabolizm działa wolniej, niestrawiony cukier odkłada się w postaci tłuszczu. Źródło: Kuchnia Wirtualna Polska

co gorsze udar czy wylew